14o Κεφαλαιο-Φλογισμενο Σωμα

Μπελλα Σουαν.
Με φιλησε απαλα στα χειλη και με αγκαλιασε σφιχτα γυρω απο την μεσι μου.Τυλιξα τα χερια μου γυρω απο τον λαιμο του και τον τραβηξα κοντα μου.Λαχταρουσα τοσο πολυ να τον φηλισω στα βελουδινα χειλη του.Εβαλε το μετοπω του επανω στο δικο μου.<<Μου ελειψες αγαπη μου>>μου ψηθιρισε μεσα απο τα χειλη του.Το μιαλο μου σταματησε να λειτουργει.Του ειχα λειψη αυτο μου εδινε ελπηδες για το μελλον μας.Τον φηλισα απαλα στα χειλη.<<Και εμενα>>του ειπα με σταθερη φωνη.

Δεν ειχα προσεξει οτι απο την στιγμη που ειχε μπει στο σπιτι με κοιτουσε αλλα οχι στο προσωπο αλλα στο σωμα μου.Θα τον ειχα φτασει στα ορια του?Κουνησα το κεφαλη μου και εφυγα απο κοντα του.Επρεπε να του αποσπω την προσοχη την καθε στιγμη που θα ειναι στο σπιτι κατι θα εβρισκα.Κοιταξα την κουζινα.

<<Θες να φτιαξω κατι να φαμε?>>τον ρωτησα οσο αδιαφορα μπορουσα.Τον κοιτουσα οπου αφηνε την τσαντα του στην καρεκλα της τραπεζαριας.<<Φυσηκα αλλα πρωτα πρεπει να παω να φορεσω τις φορμες μου>>Τα χειλη του σχηματισαν ενα ειρωνικο χαμογελο.<<Οπως θες>>ανασηκωσα αδιαφορα τους ομους μου.Γυρισα για να παω προς την κουζινα προτου τον εβλεπα να βγαζει την μπλουζα του μπροστα μου αν και τον ειχα δει μια φορα στην ζωη μου.Εκεινο το πρωινο που με ειχε χτυπησει.Η αναμνηση με πονεσε στα αυτο.Δεν θα αφηνα κανενα λαθος να μπεει πλεον στο δρομο μου.Αρκετα ειχα πονεσει για ολους.Αξηζα μια φορα να χαρω να γευτω την αγαπη την ευτιχια μια φορα δεν ζητουσα και πολλα.

Ανοιξα το ψυγειο και εβγαλα απο εκει το κοκκινο κραση οπου ειχα αγορασει το εβαλα στο παγκο και επειτα πηγα προς το φουρνο.Τον ανοιξα τα μακαρονια ειχα περυσεψει απο χθες.Τα εβγαλα και και επιασα ενα καλο πιατο και τα εβαλα.......Πηρα δυο κρυσταλινα ποτηρια απο πανω απο το ντουλαπι και το εβαλα διπλα μαζι με το κρασι.

Πηρα στο χερι μου το κρασι και οπως γυρισα βρηκα το Ρομπερτ να στεκεται στην κουκετα της πορτας να με κοιταει με ενα βλεμμα που εκανε το σωμα μου να καιγεται.Το στηθος του ηταν γυμνο και απο κατω φορουσε μια μαυρη φορμα.Το προβηλαμα δεν ηταν αυτος αλλα τοπ σωμα του επανω στο στηθος του διαγραφοτανε η κοιλιακοι του.Φαινοταν απαλο.Η καρδια μου χτυπουσε ξεφερνα μεσα στ στηθος μου.Ενιωσα κατι σαν μια φωτια να καιει σε ολο μου το σωμα αλλα το κυριος σημειο ηταν κατω.Το ειχα ξανανιωσει πολλες φορες αυτο αλλα οχι σε τοσο μεγαλο βαθμο.Τα χερια μου ετρεμαν.Τα εσφιξα σε μπουνιες.

<<Ειναι ετοιμα βλεπω>>Με πλησιασε και πηρε το κρασι μεσα απο τα χερια μου.Με φηλησε στα χειλη οπως το επαιρνε,με διαπερασε ενα ριγος κανοντας το σωμα μου να καιγεται σε καθε βλεμμα του σε καθε φιλι του.Το αιμα αναβηκε στα μαγουλα μου.Η ζεστη εκαιγε και τα μαγουλα μου.Ηρεμισε Μπελλα δεν ειναι τιποτα.Ηρεμησε.Ελεγα ξανα και ξανα την ιδια λεξη μακαρι μην το ειχε καταλαβει ο Ρομπερτ.

<<Θα σε περημενω στο κρεβατη>>Σε ποιο?Νομηζα ειχα κουφαθει αλλα αυτο ειχε πει.Περασε απο διπλα μου και πηρε το πιατο με το φαγητο και εφυγε αφηνοντας πισω του ενα βλεμμα...ποθου.Πιαστηκα απο τον παγκο.Τα ποδια μου ετρεμαν ολοκληρα καθε σημειο του κορμιου μου τον λαχταρουσε και εγω προσπαθουσα να το αντιστρεψω.Η λογικη μου ελεγε να κανω το βημα αλλα η καρδια μου......η καρδια μου ελεγε να μην το κανω.Σαν ειχα δυο δρομους να διαλεξω η τον σωστο η τον λαθος.Το λαθος ηταν να παω στο δωματιο και το σωστο ηταν να καθησω εδω αλλα θα ηταν αγενες να μην παω θα με περνουσε για καμια δειλη.Ποιον ξεγελουσα τον ιδιο μου τον εαυτο να παρει προσπαθουσα να βρω δικαιολογιες για να ξεφυγω απο αυτο πιο ενιωθε ολο μου σωμα και η καρδια μου.Ηξερα το γιατι.Φοβομουνα οτι αν αφηνα τον εαυτο μου ελεθευρο θα ειχε το απολυτο ελεγχο επανω μου.

Τα δαχτυλα μου σφιχτυκαν επανω στο παγκο της κουζινας.Εγω το ειχα αρχινησει και εγω θα το τελειωνα.Πηγα και επεσα στο μεγαλητερο κενο οπου εκει θα ηταν η κολαση μου.Ξεσφηξα τα χερια μου απο τον παγκο και βηματισα προς το διαδρομο.Η ματια μου επεσε στην ανοιχτη πορτα.Εστρειψα δειλα δειλα και τον βρηκα να καθεται στο κρεβατη το φαγητο το ειχε αφησει στοι κομοδινο.Μολις με καταλαβε σηκωθηκε και με κοιταξε.Τον κοιταξα και εγω.

Πλησιασα προς το κρεβατη τον κοιτουσα στα ματια ξεροντας οτι ηθελα κατι παραπανω αν και φοβηζε.Καθησα στην ακρη και κοιταξα εξω απο το παραθυρο το φως του φεγγαριου εμπαινε μεσα κανοντας το δωματιο να εχει μια περιεργη μαγεια.Ενιωθα κατι το διαφορετικο μεσα μου.
Αισθανηθηκα το χερι του να χαιδευει το μαγουλο μου και τα χειλη μου.Εκλεισα τα ματια μου και απολαυσα το αγγιγμα του.Ενιωσα τα βελουδινα χειλη του να ακουμπανε στον λαιμο μου χωρις σκεφτομαι εβαλα τα δαχτυλα μου αναμεσα απο τα μαλλια του.Τον ακουσα σε μια στιγμη να αναστεναζει.

Τα χερια του περιπλανηθικαν απο το στηθος μου προς του γλουτους μου ενιωσα οτι με ειχε τραβηξει λιγο.Ισως ηθελε να με κανει να νιωσω αβολα αλλα δεν ενοιωθα.Το σωμα μοτ εκαιγε ευχαριστα τα μαγουλα μου ειχαν κοκκινησει αλλα δεν με ενδιαφερει τιποτα τα ειχα αφησει πισω μου.Ανεβηκα απο πανω του και τον εσπρωξα πισω,χωρις να χασω στιγμη τα χειλη εψαξαν τα δικα του.

Το στομα μου ανοιξε και η ανασα του χαθηκε μεσα στα χειλη μου η γλωσσα του βρηκε την δικη μου και απο εκει εχασα στην καθε αισθηση του χρονου.Καθε αισθηση του χρονου ειχε χαθει γυρω μου.Το μονο που ενιωθα ηταν τα χερια του να κατεβαζουν την μοβ ρομπα και να ανακαλυπτει μεσα μου την κολαση οπου του ειχα δημιουργσει προσωπηκα μονο για αυτον.
Ρομπερτ Μεσιεν.

Πηγα στο δωματιο της και καθησα στο κρεβατη της για λιγα λεπτα.Ο φοβος ειχε θολοσει το μιαλο μου ποτε δεν ειχα ξανα νιωσει δεν τολμουσα να την κανω δικη μου απο την στιγμη που η Μπελλα δεν ειχε ξανα βιωσει αυτο την πραξη.Με τις αλλες οπου πηγαινα δεν καθομουνα κα περημενα απλως επερνα αυτο που ζητουσα την απολαυσει.

Με την Μπελλα ηταν διαφορετικα τα πραγματα ηταν αθωα και ποτε δεν εδωσε δικαιωμα σε κανεναν οτι ζητουσε αυτο αντηθετος η Μπελλα ηθελε καποιον καντα της να της δειξη με αγαπη αυτο που αναζητουσε να της δειξη οτι δεν θα την πονουσε.Ημουν εγω αυτος?Αχχ...θεου μου γιατι δεχτηκα να ερθω στο σπιτι να παρει οργη αφου την ηθελα σαν τρελος να την κανω δικη μου αν εκανα κατι που θα τρομαζε θα με μισουσε για αυτο να παρει.

Σηκωθηκα και εβγαλα την μπλουζα μου.Την εβαλα στην καρεκλα και επειτα εβγαλα και το τσιν μου η μαυρη φορμα ηταν ακουμπησμενη επανω στο γαρφειο της.Την πηρα αλλα το ματι μου επεσε σε μια φωτογραφια.Την πηρα στο χερι μου και την κοιταξα ηταν η Μπελλα με την Αλις.Ακομα και σε εκεινη την στιγμη η παρουσια της Αλις εμενε.

Την αφησα ξανα στη θεση τις.Προχωρησα προς τη κουζινα.Δεν θα αφηνα την Αλις να χαλασει την στιγμη που τοσο ηθελα.Βρηκα την Μπελλα να εχει γυρισμενη την πλατη της και στο αρηστερο της χερι να εχει ενα μπουκαλι κοκκινο κραση.Σταθηκα στην πορτα και την κοιτουσα πρωτη φορα την εβλεπα τοσο τολμηρη.Γυρισε και με κοιταξε το βλεμμα της επεσε επανω μου κοιταζοντας με η ματια της περιπλανηθικε στο σε ολο το προσωπο μου και επειτασ το στηθος μου.Ηταν δυνατον να την ειχα να κοκκινησεις?Τα μαγουλα της φλεγοντουσαν τονιζοντας τα σοκολατη της ματια.


<<Ειναι ετοιμα βλεπω>>της χαμογελασα οσο μπορουνα ενιωθα την ενταση αναμεσα μας ηθελα τοσο πολυ να την αγκηξω τωρα να την κανω δικη.Εσφιξα το σαγονι μου και την κοιταξα ξανα ειχε παγωσει στην θεσι.Την πλησιασα και της πηρα μεσα απο τα χερια το μπουκαλι με το κρασι.Την φηλισα στο μετοπω.<<Θα σε περημενω στο κρεβατη>>τι μου ηρθε και το ειπα αυτο.Να παρει θα την ειχα τρομαξει θα νομηζε οτι θα ηθελα να την κανω δικη μου.Αν και αυτο ηταν αληθεια πρεπει να συνγκρατω τον εαυτο μου οταν θα ειμαι μαζη της.


Εφυγα και γυρισα και την κοιταξα στα ματια εχοντας τον ποθο μου να φανερωνεται στα ματια μου.Περπατησα ως το διαδρομο και εφτασα στο κρεβατη και ακουμπησα το κρασι στο κομοδινο.Καθησα στο κρεβατη.Δεν ηξερα τι να σκεφτω τι να κανω πρωτη φορα μοτ συναιβενε αυτο το αισθημα του φοβου.......Η Μπελλα δεν ειχε καμια σχεση με τις αλλες οπου ειχα παει δεν ζητουσε δεν απαιτουσε να την κανω δικη μου αλλα το αντιθετο με ηθελε για αυτο μοιυ ημουνα ηθελε να ειμαι κοντας της.Τοποτα αλλο δεν ζητουσε.Τιποτα.


Ειχα χαθει στις σκεψεις μου οταν ξαφνηκα ακουσα τα βηματα της να ερχονται προς το δωματιο της,ξαπλωσα γρηγορα στο κρεβατη.Η καρδια μου χτυπησε δυνατα οταν την ειδα να στεκεται λιγα μετρα μακρια μου η σατεν μοβ ρομπα της αποκαλυπτε απο μεσα οτι δεν φορουσε τιποτα αλλα δεν ημουν σιγουρος για αυτο.

Με πλησιασε σιγα σιγα νομηζα οτι θα διαρκουσε μια αιωνιοτητα ολο αυτο που εκανε ηδη ενιωθα την φουντοσει κατω μου.Εσφηξα τα χερι μου σε γροθιες.


Καθησε στην ακρη του κραβατιου.Την πλησιασα και εφερα τα χειλη μου κοντα στα δικα της.Τα χειλη της ανοιξαν και η γλωσσα μου βρηκε της δικη της.Εφερα τα χερια μου προς το στηθος της και επειτα συρθηκαν προς την κοιλια της και στους γλουτους της.

Η Μπελλα ανασηκωθηκε και με τα χερια της με εσπρωξε προς τα πισω.Ανεβηκε απο πανω μου και αρχησε και με φηλουσε πιο παθιασμενα.Το χερι μου πηγε μπρος την ζωνη της ρομπας της και την ελυσα με μια κηνησει.Δεν αντεδρασε αυτο δεν εκανε να ανακουφηστω για λιγο.Ολα μεχτης στιγμης πηγαινα καλα δεν ειμαι σταματησει.


Ανοιξα την ρομπα της και μπροστα μου αντικρισα το πιο ωαραιο σωμα στον κοσμο τα εσωρουχα οπου φορουσε με εκανε να φουντοσω ακομα πιο πολυ τα εσωρουχα οπου φορουσε ηταν απο δαντελα και ειχαν ενα υφασμα που αρχιζε απο το μπουστο και τελειωνε ως του γλουτης της το υφασμα ηταν διαφανες.


Πηρα μια ανασα και την κοιταξα στα ματια.Την ειδα που ειχε κοκκινησει τα χειλη της ειχαν κοκκηνησει και αυτα.Χαιδεψα με α δαχτυλα μου τα πρησμενα χειλη της.<<Θελεις να σταματησω>>η φωνη μου ακουστηκε σας ενα ψηθυρος.<<Οχι συνεχισε>>με ενθαρηνε η φωνη της ακουστηκε αποφασηστηκει.


Ξεφυσηξα.Την εβαλα να ανακαθησει διπλα μου και ανεβηκα απο πανω της.Ειχα φουντωσει τοσο πολυ που προσπαθουσα να μην κανω αποτομες κινησεις.Εβαλα τα χερια μου στους ομους και κατεβασα σιγα σιγα την ρομπα αφηνοντας που και που φιλια στος ομους της.


Αναστεναξε βαρια.Της εβγαλα την ρομπα και την πεταξα χωρις να ξερω που και επηκεντρωθηκα στο σωμα της.Κατεβασα το κεφαλη μου προς το λαιμο της και και εσειρα τα χειλη μου προς το στηθος της.Της κατεβασα την μια τεραντα και επειτα την αλλη.Ακουγα την καρδια της μεσα στο στηθος της που χτυπουσε σαν τρελη μεσα της.


Ενα σκεφτηκα εκεινη την στιγμη πως η Μπελλα ειχε κερδησει πραγματι καθε σημειο της καρδια μου της ψυχης το ενιωθα ολοκληρομενο εχοντας μπροστα μου ενα αγγελο οπου ειχε ερθει να μου ανοιξει τα ματια.

Μπελλα Σουαν.

Δεν ηξερα τι γινοτανε γυρω μου τον ενιωθα να αφηνει φιλια σε καθε μερος του σωματος μου.Το κεφαλη του κατεβηκε προς την φλογα οπου εκαιγε.Τα χειλη του ακουμπησαν τους μοιρους μου και σιγα σιγα με τα χερια του ανοιξε τα ποδια μου.Εσφιξα τα χερια μου μεσα στο σεντονι,δαγκωσα με δυναμη τα πρησμενα χειλη μου.

Ισως αυτη ηταν η στιμγη μου να γινω ολοκληρωτη δικη του.Να νιωσω οτι ειμαστε ενα μονο εγω και αυτος και κανενας αλλος.Καθε πονος που ειχα κρατησει μεσα μου τον ειχε παρει εκεινος αυτη την στιγμη.


Τα χειλη του ακουμπησαν πανω απο το υσασμα του κατω εσωρουχο μου.Αφησε ενα φιλη και επειτα αρχησε και ανεβαινε παλι.Τα χειλη του μαζι με την γλωσσα του αφηναν σε καθε σημειο της κοιλιας μου και απο εν αποτυπωμα.Δεν αντεξα αλλο ηθελα να βγαλω ολα αυτα που εμποδισαν να νιωσω το απαλο δερμα του.


Εφερα τα χερια μου προς της τοραντες και την κατεβασα ολοκληρωτικα.Τα χερια του Ρομπερτ πηγαν πισω απο την μεσι μου και ξεκουμποσε τον πανω εσωρουχο μου.Δεν ενιωθα καμια ντροπη η αμυνα να με σταματησει.Τα χειλη του ακουμπησαν επανω στο στηθος μου τα χειλη του πηρα την μια ρωγα και αρχισε και την εγλυφε.

Δεν αντεξα αλλο και βογκηξα απαλα.Ολο μου το σωμα φλεγοτανε ευχαρηστα δεν ηθελα να σταματησει ολο αυτο που εκανε επανω μου ενιωθα τοσο αδυναμη μεσα του.Ημουν δικη του δεν υπειρχε κανεις που να μην το αρνιοτανε.Ημου γενημενη να ειμαι μαζι του.


Το δαχτυλο του εκανε μια διαδρομη απο την κοιλια μου προς την φλογα μου.Δεν σταματουσε ολο αυτο που εκανε,ξαφνηκα το χερι του γλιστρησε κατω απο το εσωρουχο μου και σιγα σιγα το χερι του ακουμπησε την φλογα μου.Μια κραυγη εφυγε μεσα απο τα χειλη μου.


Σταματησε να φηλαει το στηθος μου και σηκωσε το κεφαλη του.Πλησιασε ενω το χερι του σιγα σιγα αρχηζε και χαιδευε την φλογα μου.Τα χειλη του εφτασαν στο αυτι μου.

<<Αφεσου Μπελλα μην κρυβεις αυτο που νιωθεις πλεον αγαπη μου>>μου ψυθηρισε στο αυτι,η ανασα του χτυπουσε επανω στον λαιμο μου.Το χερι του ειχε επυταχυνει κατω στην φλογα.Ανασηκωσα την μεσι μου και κολλησα το σωμα μου επανα του.

<<Ρομπερτ>>ειπα με κοπο.Δεν αντεχα ηθελα να τον νιωσω μεσα μου.

Το χερι του χαιδευε ακομα πιο πολυ την φλογα μου κανοντας με να χασω καθε αισθηση του χρονου το μονο που ηθελα ηταν να λυρτωθω απο αυτο που ενιωθα στην φλογα.


<<Κανε με δικη σου>>ειπα ξεψυχισμενα.Το σωμα μου εκεινη την στιγμη το διεπαρασε ενα τρεμουλο και εκει καταλαβα οτι θα λυτρωνομουνα απο αυτο που μου εκανε.

<<Οχι αποψε Μπελλα αυτη η νυχτα ειναι δικη σου>>ειπε και βυθησε το προσωπο του μεσα στα μαλλια μου.Κολησε το σωμα του ακομα πιο πολυ επανω μου.


Το τρεμουλο σιγα σιγα αρχηζε και εφευγε απο το σωμα μου.Το χερι του σταματησε.Ενιωθα τον αντρισμο του επανω στην φλογα μου.

<<Ρομπερτ θες μηπως να κανω->>Ακουσα τν ανασα του να ξεφυσα μεσα στα μαλλια μου.

<<Δωσε λιγα λεπτα να ηρεμισω ....δεν θελω να κανεις τιποτα για εμενα σου το ειπα οτι αυτη η νυχτα ειναι για εσενα>>εκλεισα τα ματια μου και τον αγκαλιασα σφιχτα.Ενα δακρυ χαρας κυλισε στο μαγουλο μου.Δεν ενιωθα καμια ντροπη ολοα αυτο που ειχα νιωσει δεν μου ειχε ξανασυνβει ποτε.


Μειναμε σιωπηλη.Δεν αντεχα στην ιδεα οτι ο Ρομπερτ συνκρατιοτανε για να μηνμε κανει δικη του.Σαν να ειχε δυο πλευρες.


<<Ρομπερτ?>>ρωτησα με ενα τονο γεματη ανησιχια.Σηκωσε το κεφαλη του και με κοιταξε.

<<Δεν ξερεις πως προσπαθω να συνγκρατησω τον ευατο μου να μην συνβει>>η ανασα του ειχε κοπει.

<<Γιατι->>με διεκοψε με ενα φιλι στα χειλη.

<<Δεν εινα στιγμη τωρα να μηλισουμε εισαι κουρασμενη>>εφυγε απο πανω μου και καθησε διπλα μου.Με τραβηξε κοντα του και βυθησε το προσωπο του στα μαλλια μου.

<<Κοιμησους αγγελε μου>>μου ψυθηρισε με την βελουδινη φωνη του.


Ενιωθα το σωμα μου αδυναμο αν και δεν ειχε κανει το βημα για να με κανει δικη του δεν τον κατηγορουσα ηθελε να ειμαι σιγουρη.Τον αγαπουσα οσο τιποτα αλλο στον κοσμο αυτον.Εκλεισα τα ματια μου και βυθηστηκα ακομα πιο πολυ μεσα στην ζεστη του αγκαλια.