5ο Κεφαλαιο-Ευτιχια.

Αφιερομενο σε τρεις κοπελες την ελινα(ROBELINA),twilightsagaddicted και την daisyalicecullen που στιρηξαν απο την αρχη την ιστορια μου.Σας ευχαριστω πολυ.

 

Μπελλα Σουαν

Ολα ειχα βρει το κανονηκος τους ρυθμο απο την στιγμη που ηρθαν οι γονεις μου ηΑλις ειχε αλλαξει πολυ απεναντη μου φαινοτα αρκετα υπερπροστατευτικη μαζι μου.Οταν βγαιαναμε εξω και αγοραζαμε υλικα για φαγητο ειχα με συναντησεο τυχαια τον Μεσιεν.Ειχα να τον δω απο τοτε που του ζητουσα εξηγισεις οταν ειχα βει το κινητο του.

Φαινοταν κακονηκος οπως και την πρωτη φορα.Ειχε αυτο το χαμογελο που το επαιζε καποιος αλλα μαζι του ειχε και μια νεα κοπελα.Γιατι την στιγμη που το πετυχαμαι την φηλουσε.Ειχα νιωσει ξανα την ζηλια ν αμε τρωω μεσα μου απο την πρωτη στιγμη που τον ειδα να φηλαει την Ελιζα αλλα τωρα ειχε γινει πιο εντονο μεσα μου με το ζορι πιεσα το ευατο να κρατηθει.Τα αισθηματα μου δεν ειχαν καμια σημασια για αυτον.

Χιλιες φορες να πεθαναν μεσα μου παρα να νιωθω την ζηλια καθε φορα που θα φηλιεται με την καινουργια κοπελα.

Εκεινη την στιγμη που τους ειδα να φιλιουνται η Αλις δεν αντεδρασε καθολου αντιθετος χαμογελασε και μετα με κοιταξε στα ματια.

<<Γεια σου Ρομπερτ>>φωναξε δυνατα εμεινα κοκαλο να κοιταω την κοπελα που αφησε τον Μεσιεν.Βηματισε κοντα μας εσφιξα τα χειλη μου.Ειδα την κοπελα που την επιασε απο την μεσι.

<<Γεια Αλις...>>η ματια τοπυ επεσε επανω μου.Δεν ενιωσα φοβο παρα μονο ζηλια.

<<Γεια Μπελλα>>ειπε ξερα.Η Αλις μου επιασε απο το χερι σαν να μου εδινε δυναμη.

<<Τι κανεις εσυ εδω;>>ρωτησε γεματος περιεργια.Δεν μου εριξε καμια ματια κοιοτυσε την Αλις.

<<Καναμε καποια ψωνια για το δειπνο ηρθαν οι γονεις μας για λιγες ημερες για να μας δουν>>Το χαμογελο της Αλις αρχηζε να ξεθωριαζει σιγα σιγα.

<<Δειπνο εεε.....τι περιεχει το μενου>>γελασε πρωτη φορα τον εβλεπαν να γελαει ανοιξα διαπλατα τα ματια μου και τον κοιτουσα που γελουσε.Η κοπελα χαζευε στο κηνιτο αρα δεν καρφωνομουνα αλλα δεν αντιλθηκα την Αλις να με κοταει με την ακρη του ματιου της.

<<Θες να φας μαζι μας?>>γυρισα το κεφαλι μου αποτομα προς το μερος της.

<<Μην το κανεις>>την παρακαλεσα ψυθηριστα.Δεν μου εδωσε σημασια σαν να μην με ειχε ακοσει.

<<Δεν ξερω..Αλις θα θελουν οι γονεις σου?>>επιτελους με κοιταξε αλλα με ενα βλεμμα μισους.Μα τι ειχα κανει για να με μισει τοσο?Πρωτη φορα ειχα σκεφτει την ερωτηση.Γιατι με μισουσε ηξερα οτι με ηθελε μονο για το κρεβατη αλλα τι αλλο ειχα κανει....

<<Ελα Μεσιεν σε παρακαλω θα ειναι και ο Τζασπερ θελει να γνωρησει τους γονεις μου>>επεμενε κιολας.Να παρει.

<<Αλις αν δεν θελει να->>

<<Ενταξει με επεισες Αλις>>κοιταχτηκαμε στα ματια αυτο με ενα βλεμμα ποθου?και εγω με ενα φρικης....Μονο ενα δειπνο ητανε τιποτα παραπανω....Τιποτα....Δεν θα το αφηνα να με κανει οτι ηθελε..

<<Εεε...εγω δεν ξερω αν θα ειμαι θα βγω με την Μπρεντα>>επρεπε να ξεφυγω απο αυτη την κατασταση.

<>αυτο το βλεμμα του κουταβιο.Αναστεναξα και την κοιταξα.

<<Αλις σου....->>

<<Σε παρακαλω>>με επιασε πιο σφιχτα και με κοιταξε βαθια σα ματια.

<<Ενταξει>>αναφωνησα αγαναχτησμενη.

Ο Μεσιεν θα ειχε βαλει ενα σχεδιο στο μιαλο του ημουν σιγουρη.Θα επρεπε να κραταω αποστασει κατα την δειαρκια του δειπνου.Τα αιθηματα μου θα ηταν καλα φυλαγμενα μεσα μου καρδια μου χτυπουσε σαν τρελη κατω απο το στηθος μου....

Αυτο το δειπνο θα ειχε ανατροπες....Χαιρετησαμε τον Μεσιεν και χωρις να κοιταξω πισω την κοπελα οπου θα φηλουσε εκεινη την στιγμη.Τα δακρυα ειχα κανει την ενφανησι τους στα ματια μου.Η καρδια μου χτυπησε με πονο.

"Δεν αξηζει"ειπα στο ευατο μου.Φορεσα την μασκα μου με το ψευτηκο χαμογελο και πρωχορησα μπροστα εχοντας στην καρδια μου εναν βαρυ πονο.

<<Δεν το πιστευω οτι καλεσες τον Μεσιεν στο δειπνο υποτιθεται ειναι μονο οικογενειακο>>φωναξα οταν μπηκα μεσα στο σπιτι.Η Αλις εκλεισε πισω την πορτα αφησε τα ψωνια πανω στο τραπεζη.

<<Χαλαρωσε Μπελλα δεν ειναι τιποτα ετσι και αλλιως με τον Τζασπερ ειναι φιλοι χρονια>>πρωσορησε προς τον διαδρομο και την ακολουθησα.

<<Δεν εχει σημασια αυτο και εγω φιλη την Μπρεντα να την καλεσω και αυτην τοτε>>ανοιξε την πορτα απο το δωματιο και καθησα στο κρεβατη.

Ηταν σαν να ειχε πατησει πανω στην πληγη που εχω στην καρδια μου.Ο Μεσιεν στο δειπνο να καθομαι απεναντη του η και διπλα και να νιωθω αυτο τον ποθο...

<<Αλις->>φωναξα.Δεν θα περνουσε ετσι δεν θα υποχορουσα θα εκανα ολοκληρο πολεμο να μην ερθει εδω με μισουσε τον μισουσα.

<<Τι ειναι Μπελλα;>>ηρθε απο το δωματιο και σταθηκε στην πορτα αγανακτησμενη.Κοιταξα στο πατωμα.

<<Δεν θελω να ερθει εδω ο Μεσιεν>>ειπα πεισματηκα.

<<Κανεις σαν μικρο παιδια Μπελς>>η φωνη της ακουστηκε υσιχη καθησε διπλα μου.
Γιρυσα και επιασα τα χερια της σφιχτα μεσα στα δικα μου.Την κοιταξα.

<<Σε περακαλω Αλις καντο για εμενα δεν σου ζηταω πολλα πες του ψεματα οτι το....->>

<<Οχι οχι ξεχνατω Μπελλα του ειπα ηδη>>κουνησε αρνητικα το κεφαλη της.Εμεινα αφωνη.Προτιμουσε να ερθει ο Μεσιεν στο σπιτι και κανει....Αχχ...οχι οχι..Δεν θα το επετρεπα αυτο.

<<Αλις σε παρακα->>ο ηχος της πορτας ακουστηκε μεσα απο το σαλονι διακοπτοντας με.Θα ειχαν ερθει ο Καρλαιλ και η Εσμι.Η Αλις σηκωθηκε και σταθηκε στην πορτα.

<<Μην φοβασαι και τοσο τον Μεσιεν ετσι και αλλιως εχει κοριτση δεν θα σε κανει και τιποτα>>ειπε και εφυγε.Ειχα καταπατησει την πληγη μεσα μου.Βουρκοσα.

Το αιμα ειχε στερεψει απο το σωμα μου ειχε μουδιασει.Παλι αυτη η ζαλαδα.Πιαστηκα απο το μαξηλαρι και ξαπλωσα προς τα πισω.Ακουμπησα με το χερι μου το μετωπο ηταν ιδρωμενο.Να παρει χθες ειχα βγει απο το νοσοκομειο.

Ακουσα κατι βηματα μεσα στο δωματιο δεν ειχα το κουραγιο να ανοιξω να δω ποιος ειναι.

<<Γλυκια μου>>η φωνη του Καρλαιλ με εκανε να ανοιξω τα ματια μου.Ηρθε και σταθηκε διπλα μου.

<<Μπορω να κατσω>>ειπε ευγενηκα.

<<Φυσηκα μπαμπα>>ανακαθησα και του εκανα χωρο καθησε διπλα μου και τυλιξε το χερι του γυρω απο το ομο μου.Μειναμε για λιγα λεπτα σιωπηλοι.Την σιωπη την εσπασε ο Καρλαιλ.

<<Ξερεις ποτε γνωρησα την μητερα σου?>>Αμεσως αυτη η ερωτηση μου θυμησε οταν ημουν δεκα καθομουν στα ποδια και μου ελεγε διαφορες ιστοριες.

<<Ναι θυμαμαι μου ειχες πει οτι στην αρχη δεν την χονευες ποτε και καταληξατε να ειστε μαζι δηλαδη εδω και δεκα χρονια>>Μου χαιδεψε το ομο.

<<Ακριβως>>ειπε χαμογελοντας.Δεν καταλαβαινα που ηθελε να καταληξει με αυτη την ημερα της γνωριμιας τους.<<Μπαμπα>>

<<Θελω απλως να σου πω οτι η αγαπη την εχεις ακριβως διπλα σου αλλα δεν ανοιγεις τα ματια σου να δεις καθαρα>>σηκωθηκε με ενα συνεσταλμενο χαμογελο στα χειλη του.

<<Τι εννοεις;>>κατσουφιασα μπερδεμενη.

<<Απλως Μπελλα θελω να σου πω οτι εισαι μια τελεια κορη που δεν αφηνει τα συναισθηματα ελευθερα να αναπνεσουν,τα εχεις βυθησει καπου βαθια μεσα σου αγαπη μου που δεν θα βγουν μονο αν το επειτρεψεις εσυ ιδια>>εβαλε το χερι μου εκει που χτυπουσε η καρδια μου.Αν αφηνα τα αισθηματα μου ελεθευρα θα πληγωνομουν ασχημα θα το μετανιωνα για μια ζωη αν εκανα αυτο το λαθος.

<<Μπαμπα δεν ειναι αυτο που νομηζεις απλως>>ειχα μπερδευτη πωε ειχε καταλαβει οτι αγαπουσα τον Ρομπερτ.

<<Το ειδα στα ματια σου Μπελλα>>με φιλησε στο μετοπω τα χειλη του ακουμπησαν απαλα το μετοπω μου.Γιρυσε και εφυγε.

Σταθηκα να κοιταω στο κενο μα πως....Οχι αποκλειεται.Ξαπλωσα πισω και εκλεισα τα ματια μου.Τοσο πολυ φαινοταν."Το ειδα στα ματια σου"τα λογια του Καρλαιλ ειχα φωλιασει μεσα στο μιαλο μου.

Πως ειναι δυνατον να μου λεει να αφηνω τα αισθηματα μου ελεθευρα απο την στιγμη που ο Μεσιεν με μισουσε αν του ελεγα τι νιωθω.Οχι.Ενα μεγαλο οχι.Τα αισθηματα μου θα εμεναν βαθια σε μια γωνια που κανενας δεν θα καταλαβαινε οτι αγαπουσα τον Μεσιεν.

Γυρισα απο την αλλη πλευρα και πηρα απο το κομοδινο το σιντι πλειρ.Εβαλα τα ακουστηκε στα αυτια μου.Πατησα play και η μουσικη ξεκηνισε.Οι πρωτες μελωδιες βγηκαν απο την κιθαρα ηταν απαλες γλυκιες νοτες που με νανουριζαν σαν νανουρισμα.

Το θυμωμουνα αυτο το τραγουδι ηταν το...Unintended απο το συνγκροτημα του Muse.Εκλεισα τα ματια μου για να ακουσω το τραγουδι.

You could be my unintended
Choice to live my life extended
You could be the one I'll always love
You could be the one who listens
To my deepest inquisitions
You could be the one I'll always love




I'll be there as soon as I can
But I'm busy mending broken
Pieces of the life I had before




First there was the one who challenged
All my dreams and all my balance
She could never be as good as you
You could be my unintended
Choice to live my life extended
You should be the one I'll always love




I'll be there as soon as I can
But I'm busy mending broken
Pieces of the life I had before




I'll be there as soon as I can
But I'm busy mending broken
Pieces of the life I had before




Before you (http://www.youtube.com/watch?v=Hy-aK0FoFUU)

Tα κλειστα μου ματια γεμισαν δακρυα.Μου θυμησε εκεινον.Η μουσικη επαιζε απαλα κανοντας με να ραγιζει καθε κομματι της καρδια μου.Τα αισθηματα μου ξεθαβονταν μεσα μου.Κρατησα για λιγο την ανασα μου και αφυσα τον αερα να φυγει με κοπο μεσα απο τα χειλη μου.

Εβγαλα τα ακουστηκα απο το αυτια αποτομα και σηκιωθηκα.Πηρα προς το καθρεφτη το ειδωλο μου ενφανηστικε στο καθρεφτη τα δακρυα ειχαν κυλισει στα μαγουλα μου τα κοιταξα.Πηρα ενα ενα χαρντομαντυλο απο το γραφειο και τα σκουπισα προσεχτηκα.Τα σοκολατι μου ματια ηταν κενα χωρις κανενα συναισθημα μεσα τους.Ειχα αλλαξει πραγματη?

<<Μπελλα σε ελα ετοιμασουσε το φαγητο>>φωναξε η Αλις ηρθε εξω απο την πορτα φοροντας στην λεπτη μεσι της την μποδια.

<<Τωρα>>γυρισα πλατη στον καθρεφτη και πηγα κοντα στην αδερφη μου.

<<Τι ωρα θα ερθουν;>>ρωτησα με ενα τονο γεματο αγωνια.

<<Στις 9:00 ολα τα ειναι ετοιμα οπως και εσυ>>με κοιταξε απο την κορυφη ως τα νυχια.

<<Θα σε ετοιμασω εγω η ιδια>>δεν θα εφερνα αντιρηση.Δεν αρνηθικα αντιθετως ηθελα να δω πως θα αντιδρασει ο Μεσιεν.

<<Ενταξει Αλις..αντε παμε εχουμε ενα δειπνο να ετοιμασουμε>>ενα δειπνο που θα ηταν η καταστροφη μου.

Περπατουσα ως το μαγαζι με τα ποτα ανοιξα την πορτα και μπηκα μεσα...δεν ειχε και τοσο κοσμο το μαγαζι.Προχωρησα στο διαδρομο με τα κρασια.Η Αλις με ειχε αναθεσει να παρω κραση ελεος ..κραση και αν μεθουσε κανεις!!!

Αμαν αυτη η Αλις ηθελε ολα να ειναι στην εντελεια αυτο μου την εδινε στα νευρα επισης μου ειχε βρει και φορεμα για να φορεσω.Αναστεναξα βαρια και κοιταξα τα μπουκαλια με τα κρασια ειχε ολων τον ειδων ασπρο κραση κοκκινο κραση τι να αγοραζα?

<<Γεια σας θα μπορουσα να σας βοηθησω;>>γυρισα να δω.

<<Εεε...ναι θα ηθελα ενα κρασι για δειπνο>>Ενα δεινο που θα ηταν πυρηνη κολαση.

<<Ειναι επισημο δειπνο;>>ρωτησε γεματη περιεργιεα.

<<Η το θελατε για ενα ρομαντηκο δειπνο;>>Τι ηθελε να της δωσω αναφορα.

<<Οχι οχι ειναι επισημο δειπνο>>Κοιταξα τα κρασια.Η γυναικα κοιταξα εξερευτικα τα κρασια και επιασε ενα μπουκαλι στα χερια της.

<<Οριστε ενα ιταλικο κραση ειναι ενα απο τα καλητερα κρασια στο μαγαζι μας λεγαιτε Nebbiolo>>ιταλικη λεξη που σημαινε....λιγη ομιχλη....

<<Σας ευχαρηστω πολυ>>πηρα το κρασι στα χερια μου και κοιτξα την ονομασια του η λεξη σημαινε λιγη ομιχλη.

<<Θα το παρεται>>ρωτησε.

<<Φυσηκα>>προχωρησα προς το ταμειο και εδωσα τα λεφτα.

********************************

Μεσα στο σπιτι γινοταν πολυ φασαρια η Εσμι μαγειρευε καθε τρεις και λιγο απορουσα γιατι γινοταν τοση φασαρια ηταν ενα δειπνο μονο προσπαθουσα μην σκεφτομαι οτι θα ηταν και ο Μεσιεν.Η Αλις ηταν μεσα στνη κουζινα μαζι με την Εσμι.

Ο Καρλαιλ καθοταν στο καναπε μηλοντας συνεχεια στο τηλεφωνο.Αφησα το κρασι επανω στο τρεπεζι και προχωρησα προς τον μπουφε.Ανοιξα το συρταρη για να ψαξω για το λεινο τραπεζομαντηλο.Το πηρα και το ανοικα επανω στο μεγαλο τραπεζη το τραπεζομαντηλο απλωθηκε επανω στο τραπεζη.

<<Αλις τι ωρα ειναι;>>φωναξα.Γυρισα να την δω εβγαλε το κεφαλη της εξω απο την πορτα ηταν γεματη φαγητο.Γελασα εκεινη την στιγμη.

<<Ειναι 7:00....και που ειναι το αστειο επανω μου;>>ρωτησε κουρασμενα.

<<Στο τι εχεις γεμησει μηπως αδερφουλα στο προσωπο>>γελασα ακομα πιο πολυ το γελιο μου δεν συνγκρατιοτανε.

<<Μπλες σταματα>>βγηκε απο την πορτα και ηρθε κοντα μου.

<<Αφου εχεις πλακα>>γελασα....Ειχα καιρο να γελασω το ειχα αναγκη μετα απο ολα αυτα που ειχα περασει τον πονο...ηταν ακομα μεσα μου αυτος ο πονος η προδωσια αλλα μεχρι στιγμης τα ειχα αφησει στην ακρη ηθελα να απολαυσω λιγο την οικογενια μου ολοκληρη που ειχε λειψει.

<<Πφφφ.....δικιο εχεις και εσυ εχεις πλακα>>σταματησα αποτομα το γελιο και την κοιταξα αφωνη.

<<Τι εννοει;?>>την ειπα αγριοκοιτοντας την.

Πηγε τα χειλης της κοντα στο αυτη μου.

<<Σε εχω δει πως κοιτας τον Μεσιεν με μισος δεν εισαι καθολου καλη υποκριτρια θα το καταλαβει καποια μερα>>Παγωσα η ανασα μου κοπηκε στα δυο.

<<Τι..τι ειπες Αλις;>>το βλεμμα μου κοιταξε στον Καρλαιλ που μηλουσε το κινητο του.

<<Μπελλα δεν με ξεγελας σου αρεσει ο Μεσιεν>>εκανα πισω μερηκα βηματα.

<<Οχι οχι κανεις ενα μεγαλο λαθος Αλις αυτος να μου αρεσει αν ειναι δυνατον ξερεις πως φερεται στα κοριτσια της εχει μονο->>Ενα χτυπημα στην πορτα με διεκοψε απο την υστερια μου.Κοιταξα την Αλις που πηγε να ανοιξει.Τα ματια μου ηταν στυλωμενα στη πορτα.Ηταν ο Τζασπερ.Αφησα την ανασα μου να βγει απο τα χειλη μου.

<<Γεια σου αγαπη μου>>την φιλησε απαλα στα χειλη.Ο Καρλαιλ εκλεισε το κηνιτο του αμεσως.Σηκωθηκε απο την θεση του και με ενα χαμογελο στα χειλη του χαιρετησε τον Τζασπερ.Η Εσμι βγηκε απο την κουζινα με την μποδια τυλγμενη γυρω της.

<<Γεια σας κυρια Εσμι>>πλησιασε την Εσμι.Τον ειχαν συμπαθησει απο την πρωτη στιγμη.

<<Σκετο Εσμι>>γελασε.

<<Ενταξει...Εσμι>>τα ματια του επεσαν επανω μου.

<<Γεια Μπελς τι κανεις;>>ανασηκωσα αδιαφορα τους ομους μου.

<<Μια χαρα...Αλις εγω παω να ετοιμαστω με συνχωρειται>>περπατησα προς το διαδρομο.

<<Ο Ρομπερτ ποτε θα ερθει>>ακουσα την φωνη της Εσμι πισω απο την πλατη μου.

<<Σε λιγη ωρα ειχε να κανονησει κατι δουλειες>>ανοιξα την πορτα και την εκλεισα αθορυβα πισω μου.Σε λιγη ωρα αρχιζει η παρασταση Μπελλα.Κρατα κρυφα τα αισθηματα σου στην βαθια γωνια.......Οπου τα εχεις.

Το κουδουνι χτυπησε αμεσως η καρδια μου αρχιζε να χτυπαει δυνατα μεσα στο στηθος μου.Ηρεμα Μπελλα.Ηρεμα.

<<Γειας σας>>η βελουδινη φωνη του ακουστηκε στο σαλονι.Τα ποδια μου αρχηζαν τα λυγιζουν επανω στα τακουνια μου.

Κοιταξα στο καθερφτη τα μαγουλα ειχαν φλογηστει κανοντας τα σοκολατι μου ματια να τονιζονται.Τα ματια μου ηταν βαμενα εντονα με μαυρο μολυβη η Αλις ηθελε να με κανει γυναικα και οχι κορητσακη και το ειχε καταφερει.

Τα μαλλια μακρια με μπουκλες που εφταν κατω απο στο στηθος μου.Δεν ειχα καμια σχεση με αυτη που κοιτουσα τωρα το φορεμα οπου φορουσα ηταν πανω απο το γονατο μαυρο σταρπλες φορεμα με ενα ομιομορφο φτιαγμενο φιογκο οπου τονιζε την μεσι μουτα ποδια μου ετρεμαν καθε φορα που ακουγα βηματα να πηγενοερχοντα πανω κατω η φωνη του ακουγοτανε κεφατη χωρις κανενα ιχνος ανυπομονισιας.

Ξαφνηκα ενα χτυπημα στην πορτα με εκανε να λυποθημισω.

<<Μπελλα εισαι ετοιμη ειμαστε ολοι εδω>>ακουστηκε η φωνη της πισω απο την κλειστη πορτα."Δεν ειμαι σιγουρη"ψυθηρισα στο ευατο μου.Να ενφανηστω μπροστα σε ολους με αυτο το μινι φορεμα και ειδηκα μπροστα στο Μεσιε.

<<Μπελλα εισαι ενταξει;>>ρωτησε ανυσηχα.

<<Ναι τωρα ερχομαι>>η φωνη μου εσπασε στο τελος κρατηθικα απο το γκαγκελο του κρεβατιου εβαλα το χερι μου στην καρδια φτεροκοπουσε μεσα μου.Δεν θα επιζησω σημερα.

Περπατησα με κοπο στην πορτα.Εβαλα το χερι μου στο πομολο και ανοιξα την πορτα.Κοιταξα στον τοιχο και επειτα στο σαλονι τον ειδα που ειχε γυρησμενη την πλατη του φορουσε ενα πουκαμισο ασπρο και ενα μαυρο καλο παντελονι και καλα παππουτσια.

Εκανα μερηκα βηματα στο διαδρομο ο θορυβος απο τις γοβες αντηχισε στον διαδρομο ολοι γυρισαν και με κοιταξαν.Ηρεμα Μπελλα.Ο Μεσιεν γυρισε εκεινη την στιγμη το βλεμμα του...επεσε επανω στο σωμα μου απο την κορυφει ως τα νυχια.Θεουυ..μου το ηξερα οτι θα γινει.Εφτασα στο σαλονι ολοι στα χερια τους κρατουσαν απο ενα ποτηρι με κοκκινο κραση.

<<Γεια σας>>χαμογελασα.Τον ενιωθα να με κοιταει.Το αιμα ανεβηκε στα μαγουλα μου καθε τρεις και λιγο.

<<Μπελλα εισαι απιστευτη>>ειπε η Αλις απο πισω μου.

<<Σε ευχαρηστω>>την ειπα σιγανα.Η ατμοσφαιρα ηταν αρκετα φορτησμενι αναμεσα στον Ρομπερτ και εμενα.Τι ακολουθουσε στη συνεχεια.

<<Ρομπερτ σπουδαζεις μαζι με την Μπελλα;>>ρωτησε χαρουμενος ο Καρλαιλ.Το βλεμμα του στυλοθηκε επανω μου.

<<Ναι ειμαι στο δετευρο ετος η Μπελλα ειναι καινουργια στο Μπερμηχαν>>γελασε.

<<Πολυ χαιρομαι με αυτο που ακουω,Μπελλα κανεις παρεα του μαζι;>>πολλες ερωτησεις επεφταν σημερα.Ξεροκαταπια.

<<Οχι κανω παρεα με την Μπρεντα οπου σπουδαζουμε μαζι επισης και με τον καλητερο μου φιλο τον Γουιλιαμ>>κοιταξα με ενα χαμογελο στα χειλη τον Μεσιεν εσφιξε τα χειλη του ακουγοντας το ονομα του Γουιλ.

<<Ο Γουιλιαμ Μπλακ...το πρωην αγορι σου>>αναφωνησε η Αλις.Να παρει ηταν αναγκη να το πει αυτο μα τι στο καλο ειχε γινει επητιδες γινοταν ολο αυτο.Στημεμο ειναι.

Υπεικρατησε σιωπη γυρω απο ολους μας.Κοιταξα με την ακρη του ματιου μου τον Μεσιεν οπου ηπιε μονορουφι το κρασι του.

<<Καθομαστε για να φαμε>>εσπασα την σιωπη πρωτη.Ολοι κηνιθικαν στο τραπεζη απο πισω μου ηταν ο Μεσιεν.Σε μια στιγμη κολλησε το σωμα του πισω μου η ανασα του επεφτε στο λαιμο μου το χερι του επιασε την μεσι μου.Ολα αυτα γινοντουσαν πισω απο την πλατη τον γονιον μου.

<<Αφησε με>>του ψηθυρισα ισια ισια για να με ακουσει.Απομακρυθηνα αμεσως και πηγα απο την αλλη πλευρα του τραπεζιου.Τον ειδα που καθησε απεναντη μου.Το κοκκινησμα ανεβηκε στα μαγουλα μου.

Ολα γυριζαν.Πιαστηκα απο την καρεκλα."Ηρεμισε Μπελλα"Πηρα μια ανασα.

<<Μπελλα....τι επαθες;>>ρωτησε ο Καρλαιλ.Ανοιξα τα ματια μου ηταν διπλα μου.Σηκωσα το χερι μου για να τον σταματησω.

<<Τιποτα μπαμπα ειμαι ενταξει χθες βγηκα απο το νοσοκομειο φυσηκο ειναι να ειμαι ακομα ετσι>>Καθησα στην καρεκλα και εβαλα τα χερια μου επανω στο τραπεζη.

<<Εχεις χλομιασει παρα το κοκκινησμα στα μαγουλα σου>>ξαφνιαστηκα που ακουσα την βελουδινη φωνη του.

<<Πως και ετσι ενδιαφερεσαι Ρομπερτ;>>ρωτησα με μια μοχθηρη απεχθεια.Πλησιασε το προσωπο πιο κοντα.

<<Ειναι κακο;>>μου χαμογελασε.Ξεφυσηξα θυμωμενα.

<<Οχι...καθολου αντιθετος με κανεις χειροτερα>>Πηγα να συνιχησω αλλα η Εσμι εφερε το φαγητο.Το αφησε στην μεσι του τραπεζιου.

<<Ελπηζω να σας αρεσει το φαγητο;>>ρωτησε ανυπομονα.Ολοι σερβηραν στον καθενα.Η Αλις μου εβαλε στο πιατο μου μερηκα μακαρονια και απο πανω την κρεμα.

<<Αλις δεν πειναω>>ακουγομουν πολυ νευριασμενη και ταυτοχρονα θλημμενη.

<<Θα φας μην κανεις σαν μικρο παιδι>>

<<Πολυ καλα>>πηρα μια μπουκια και αρχιζα να τρωω.Ο Ρομπερτ ετρωγε με ορεξη.

<<Μπαμπα θελω να σου πω ενα σημαντικο νεο>>ειπε η Αλις.Εστρεψα το βλεμμα μου επανω στον Τζασπερ.

<<Τι νεο;>>το προσωπο του Καρλαιλ ζαρωσε.Επιασε το χερι του Τζασπερ και τον κοιταξε με αγαπη στα ματια.

<<Το σκεφτηκαμε αρκετα και να...αποφασησαμε να αρραβωνιαστουμε>>πνηγικα οταν ακουσα απο το στομα της Αλις την λεξη αρραβωνας.

<<Τι ειπες;>>χαρα με πλημμηρισε.

<<Αυτο που ειπα αρραβωνιαζομαι>>ολοι εμειναν σιωπηλη.Χαρηκα τοσο πολυ για την Αλις.Επιτελους ενα καλο νεο.

<<Χαιρομαι που το ακουω αυτο αφου αγαπιεστε αρραβωνιαστητε>>ολοι καρφωσαν τα βλεμμα τα τους επανω μου.

<<Σε ευχαρηστω>>

Κοιταξα τους γονεις μου και μετα τον Ρομπερτ παρατηρουσε τον Τζασπερ και την Αλις με μισος.Σηκωθηκε απο την θεση.

<<Με συνχωρεται>>πηγαινε προς το διαδρομο.Πισω του εκλεισε την πορτα.

<<Τι ητα αυτο τωρα μηπως->>

<<Τιποτα>>με διακοψε η Αλις.Οι γονεις μου εμεινα αμηλοιτη.Ο Καραιλ ξεροβηξε.

<<Ας συνεχησουμε Αλις ποτε->>Πως ηταν δυνατον ο Μεσιεν να αντιδρασε ετσι...μολις ακουσε οτι ο Τζασπερ και η Αλις θα κανουν αρραβωνα.Κανεις δεν εδωσε σημασια στο Ρομπερτ οπου εφυγε ουτε ο Τζασπερ αραγε ηξεραν τον λογο.Γιατι; 

Χωρις να σκεφτομαι τιποτα σηκωθηκα απο την θεση μου.

<<Μπελλα καλητερα να μην τον ενοχλησεις>>ο φωνης της με σταματησε.

<<Μπορει να το μισο αλλα ειμαι και πονοψυχη>>ανοιξα την κλειστη πορτα και την εκλεισα πισω μου.Το βλεμμα μου προσπερασε καθε γωνια του διαδρομου αλλα δεν ηταν εκει.Βηματισα στο δωματιο μου τον ειδα που καθοταν στο κρεβατη μου.

<<Φυγε>>ακουστηκε αγριεμενος.

Δεν εκανα τιποτα σταυρωσα τα χερια μου στο στηθος μου.

<<Τι στο καλο επαθες;>>του φωναξα νευρισμενα.Γιατι φεροταν ετσι απο την στιγμη που ακουσε το νεο.Χωρις να πει λεξη σηκωθηκε και με πλησιασε με αρπαξε απο το χερι και το εσφιξε δυνατα γυρω απο το καρπο μου.

<<Με πονας>>δεν με ακουσε που το ειπα με τυλιξε το χερι του γυρω απο την μεσι μου.Μα τι εκανε;

Τρομαξα οταν το ειδα οτι με τραβουμε προς το κρεβατη.Τι ειχε σκοπο να κανει.Δεν υπολογιζε τους γονεις μου τον Τζασπερ την Αλις.Ο καρπος μου με πονουσε μεσα στο σφιχτο του κρατημα.Ενα δακρυ κυλισε στο μαγουλο μου.

<<Με πονας,ασε με>>πηγα να φωναξω αλλα τα χειλη του εκλεισαν τα δικα μου.

Προσπαθησα να τον απαμακρυνω αλλα δεν με αφηνε με τιποτα με εριξε στο κρεβατη και ανεβηκε απο πανω μου.Τα χειλη του κατεβηκαν προς τον λαιμο μου κρατησε τα χερια μου σφιχτα κολλημενα στο κρεβατη.

<<Μπελλα>>τον ακουσα να λεει.

Σηκωσε το κεφαλη του και με φηλισε απαλα στα χειλη.Δεν διστασα καθολου τον τραβηξα κοντα μου τον φηλισα ακομα πιο πολυ το φιλι μας βαθυνε τα χειλη μου ανοιξαν και η γλωσσα του ακουμπησε την δικια μου.Δακρυσα εκεινη την στιγμη τον ηθελα οσο τιποτα αλλο.

Ξεκουμποσε το πουκαμισο του και υστερα το χερι του διετρεξε το φορεμα μου ακουμπησε το ποδι μου ανεβασε το φορεμα μου ως την κοιλια μου.

Οτι και αν εκανα τωρα θα το μετανιωνα ασχημα θα το θεωρουσα λαθος θα προτιμουσα να πεθανω παρα να φιλησει τα χειλη μου.Αυτην την στιγμη ομως ημουν μαζι του να νιωθω το κορμι μου ενα με το δικο του.

Προταιρεοτητα ειχα σωματικα δεν αντεχα αλλο ηθελα να τον νιωσω μεσα μου.Τα χειλη του κατεβεναν προς το στηθος μου κατεβασε το φορεμα.Εβαλε το χερι του στο προσωπο μου και με φιλησε απαλα στα χειλη.Αυθορμητα ακουμπησα το γυμνο του στηθος ηταν απαλο.

Τον ακουσα που αναστεναξε πηρε τα χερια μου και εβαλε πισω σφογκοντας τα με πονουσε αλλα δεν εδινα σημασια.Κατεβηκε προς το στηθος μου και ενιωσα τα χειλη του.Το σωμα μου εκαιγε και ολοκληρο δεν μπορουσα αλλο.Αναστεναξα βαρια.

<<Ρομπερτ>>ψυθηρισα το ονομα του.Σηκωσε το κεφαλη του και με κοιταξε βαθια στα ματια.

<<Πες μου τι θελεις Μπελλα>>Παγωσα εκεινη την στιγμη.Τον ηθελα.Πηρα μια ανασα και τον κοιταξα.Τα δακρυα ειχαν στεγνωσει στα μαγουλα μου.

<<Δεν ξερω αν ειναι σωστο να γινει αυτ->>εβαλε το χερι του στα χειλη μου σταματωντας με.Με φιλησε στο μετοπω.Παγωσα εκεινη την στιγμη.

<<Δεν περαζη>>σηκωθηκε απο κοντα μου και κουμποσε το πουκαμισο του.Τι ειχε γινει τωρα;Ο Μεσιεν να μου λεει δεν πειραζη.

<<Δεν καταλαβα εσυ δεν ηθελες->>

 <<Υπαρχουν και αλλες μερες Μπελλα που θα γινει αυτο τωρα ειναι γονεις σου μεσα>>ενιωσα αβολα εκεινη την στιγμη ανεβασα το φορεμα και σηκωθηκα.

<<Δεν νομηζω να υπαξει αλλη φορα>>

Χωρις να πω τιποτα εφυγα απο το δωματιο μετανιωμενη που ειχε συνβει αυτο.Η ραγισμενη μου καρδια χτυπουσε με κοπο οταν εφυγα απο εκει.